بسم الله الرحمن الرحیم
مصیبت آنگاه سخت تر می شود که بدانیم امروز صبح ، شمشیر ِ لعین ِ ابد و ازل در نماز و در هنگام برخواستن از سجده بر سر ِ کسی فرود آمد که در مدت کوتاه حکومت چهارسال و نه ماهه اش حاضر نشد برای مصالح دنیایی حکومتش ، کمترین خلاف شرعی انجام دهد ، اخلاق را در مواجهه ی با دشمنانش زیر پا گذارد یا از کوچکترین مقدار بیت المال بنا به مصالح حکومتش چشم پوشی کند. مظلوم ترین مرد ِ دنیا ، برای خیر و صلاح مردمی حرص می خورد که دشمن را در مقابل خود می دیدند و حرکتی نمی کردند. شمشیر خوارج ، آزاد مردی را کشت که در حکومتش آزادی بیان بی نظیر بود ، آنقدر که در حضورش ، در میان سخنرانی اش ، در میان سرسخت ترین هوادارانش به او توهین می شد و او تنها سکوت می کرد. قاتلش را می شناخت و کاری علیه او انجام نداد بلکه بیدارش کرد تا افق ِ بی نهایت ِ انسانیت را قدرتِ خارجی ِ معاویه نابود نکرده باشد ، بلکه جهل ِ خوارج ِ متظاهر به دین این جنایت هولناک را انجام دهد. بشریت ، حکومتی عادلانه تر ، کارآمدتر و آزادتر از حکومت امیرالمومنین(ع) تجربه نخواهد کرد تا ظهور امام مهدی (عج) .
